شلوار پاره، فرهنگ پاره!
باسلام و احترام
در فرهنگ ایرانی-اسلامی ما، پوشش همواره نشانه وقار، نجابت و شخصیت بوده است.
شلوار پاره، نماد بی‌هویتی و بی‌قیدی، هیچ‌وقت جایگاهی در این فرهنگ نداشته.
اما دیروز دشمن تبلیغ کرد و عادی‌سازی را کلید زد —
امروز می‌بینیم حتی فرزندان من و شما، حتی بچه‌های انقلابی، مصرف‌کننده این پوشاک شده‌اند.
به کجا می‌رویم؟
چطور شد که ارزش‌هایمان اینقدر آسان ترک برداشت؟
چطور شد که بدون اینکه بفهمیم، بخشی از پروژه جنگ نرم دشمن را بر تن کردیم؟
دشمن می‌دانست که اگر ظاهر را عوض کند، باور را هم آرام آرام عوض خواهد کرد.
حالا وقت بیداری است.
وقت آن است که به فرزندانمان بگوییم:
پوشش فقط ظاهر نیست — پیام است.
شلوار پاره یعنی نفوذ یک فرهنگ بیگانه به عمق جان جامعه ما.
اگر امروز سکوت کنیم، فردا باید با پشیمانی بیشتری بپرسیم:
کجا داریم می‌رویم؟
با تشکر/
